محدثی خراسانی: جوانان در برابر وسوسه انتشار زودهنگام کتاب مقاومت کنند.

مصطفی محدثی خراسانی می‌گوید جوانان باید در برابر وسوسه انتشار زودهنگام کتاب مقاومت کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، نشست کارگاهی شعر سپید با مدیریت مصطفی علیپور، عصر سه‌شنبه بیست و دوم تیرماه ۱۳۹۵ در حوزه هنری برگزار شد. مهمان ویژه این نشست، مصطفی محدثی خراسانی، شاعر کتاب‌هایی چون «سلوک باران»، «شاعران پروازی» و «هزار مرتبه خورشید» بود که درباره راه و رسم شاعری سخنانی را مطرح کرد.
وی درباره فواید انجمن‌های ادبی و بهره گرفتن از محضر بزرگان بیان کرد: مسیر شعر، صرفا کسب اطلاعات نیست بلکه نوعی سیر و سلوک است که در انجمن‌های ادبی و نشست و برخاست با شاعران حاصل می‌شود. اینکه کسی تنها بنشیند و کتاب بخواند، او را به جامعیتی که لازمه شخصیت شاعر است نمی‌رساند.
محدثی خراسانی تاکید کرد: شاعر، چند غزل نیست بلکه یک مجموعه فرهنگی است. ما از گذشته سنت استاد و شاگردی را داشته‌ایم و این در محضر بزرگان رشد یافتن است که می تواند یک نفر را علاوه بر سواد علمی، دارای منش شاعرانه کند که این منش شاعرانه و یاد گرفتن فضائل اخلاقی بسیار مهم است.
این شاعر درباره عجله برخی شاعران جوان برای انتشار زودهنگام کتاب نیز توضیح داد: توصیه من این است که در مقابل وسوسه انتشار کتاب مقاومت کنید. تا زمانی که استادان شما توصیه نکرده‌اند دست به این کار نزنید و بدانید وقت برای این کار زیاد است. یادم می‌آید استاد ذبیح‌الله صاحب‌کار در ۷۲ سالگی هم می گفت هنوز برای انتشار اولین کتابم زود است، تا اینکه دیگران اصرار کردند و آثار ایشان را منتشر کردند.
وی با اشاره به اینکه لازم است هر شاعری خودش باشد، افزود: اگر می خواهیم کلمات، اصطلاحات و مضامین تازه‌ای در شعر داشته باشیم، لازم است هرکس خودش باشد. اگر بخواهیم به تقلید از گذشتگان رو بیاوریم، جز اینکه در دام تکرار بیفتیم حاصلی ندارد؛ زیرا آن ها حرف‌های خودشان را زده و دیگران شنیده‌اند، حالا منتظرند تجربه های فرد جدیدی را بشنوند. اگر هم می خواهیم سبک گذشتگان را ادامه دهیم، لازم است چیزی به آن بیفزاییم نه اینکه فقط دوباره با کمی تغییر آن ها را منتشر کنیم و گمان کنیم کار برزگی کرده ایم.
محدثی خراسانی با خواندن بیت «یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب/ کز هرکسی که می شنوم نامکرر است» افزود: حتی اگر قرار است از مضمون هایی که قبلا تکرار شده اند بگوییم هیچ اشکالی ندارد، اما آن ها را باید با درک و شناخت خودمان مطرح کنیم نه اینکه از زاویه دید یک شخص دیگر ما هم جهان را همان طور ببینیم و برای دیگران تعریف کنیم.
این شاعر درباره چگونگی شاعر شدن خودش هم توضیح داد: شعر در خانواده ما موروثی است. پدرم هم شاعر بود. من از ۱۵ – ۱۴ سالگی شعر می نوشتم ولی شروع جدی تر نگاه کردن من به مقوله شعر و شاعری، هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی بود.