نسخه خطی دلم

“نسخه خطی دلم”

در این کتاب می‌خوانیم: «مرد آسمانی، طنین غربت، گریه می‌کند، فرقی نمی‌کند، گام‌های تمنا، چشم ساعت، من و تو، به نام پاک سبحانی، شبیه بغض، حوالی شعر، موسم یادت، سال‌های گر گرفته، ضربت نفست، ابر زخمی، فاعلاتن…، غمنامۀ حضور، خلق الانسان، نیمه شب چشمت، معشوق من، تقدیم به بانو فاطمه(س)، گوی احساس، نفیر دمت، لاکردار، قداره کش، شهریور دمت، کم می‌ْورم، قلندر، مزامیر عشق، قرق، الفرار، ترنج، دل بی جنبه، عشق وحشی، خوش نشین، می‌خروشم، کلاف سر در گم، هندوی مست، طرح یک سراب، مبدل منه، و …»
در بخشی از این کتاب آمده است:

بزن به آب و بی‌فراز بادبان‌ها را
که در احاطه در آریم بیکران‌ها را

قدم زدیم و دویدیم این حوالی را
بیا که دست بیازیم آسمان‌ها را

من از هزارۀ چشم تو آتش آوردم
که شعله شعله بسوزانم این زمان‌ها را

چنان به فلسفۀ بودن تو خو کردم
که با خیال تو پر کرده‌ام مکان‌ها را

کران کران غزلم را به هیچ می‌بازم
بیا به پنجه بگیریم کهکشان‌ها را