نفت می سوزد؛ آتش می سوزاند- زندگینامه داستانی عین القضات همدانی

نفت می سوزد؛ آتش می سوزاند- زندگینامه داستانی عین القضات همدانی

نویسنده: محمد رمضانی

مشتی دیگر بر دیوار کوبید. مشت و مشتهای بعد. حال در حجره ی خودش بود. پاسی از شب گذشته، او هنوز توان خوابیدن نداشت. آتشی بر جانش افتاده بود. می خواست از حجره فرار کرده، در میدان شهر داد بکشد و حرفهایش را بگوید. اتاق گویا گنجایش جسمش را نداشت.

-ربی،ربی،ربی! چه نامت بنهم که تو آن نباشی؟ به کجا بنگرم که آنجا نباشی؟ هر سو روی کنم تو آنجایی! هرچه گویم تو آن هستی!

در اوج شوریدگی به سمت طاقچه رفت. تکه کاغذی برداشت و شروع به نوشتن کرد…