نرگسزار های دریاچه پریشان- زندگینامه داستانی نصرالله مردانی

نرگسزار های دریاچه پریشان- زندگینامه داستانی نصرالله مردانی

نویسنده: فاطمه بهبودی

حمید یک دسته گل نرگس روی مزار می گذارد. بابا این گل را خیلی دوست داشت. اسفند ماه، فصل روییدن نرگس های دریاچه ی پریشان بود. نرگسزار، دشت بزرگی بود، نزدیک دریاچه. بسته به خنکی یا گرمای هوا، اوایل یا اواسط اسفندها، نرگس ها گل می دادند. بابا انگار ساعت و دقیقه ی روییدن نرگس ها را می دانست. زمان روییدن اولین گل ها، خودش را به دشت بزرگ نرگس می رساند. وقتی دم دم های ظهر با یک دسته نرگس به خانه می آمد، می فهمیدیم نرگس ها روییده اند. اما حالا نه دشت نرگسی مانده، نه دریاچه ی پریشانی و نه بابایی…