برگی از جشن حنابندان

امشب شب میلاد حضرت زهرا(س) است. همه‌جا نور است و گل‌باران. شب شیرینی و نقل و نبات است. شب تهنیت. دسته ما هم به سهم خود برنامهٔ ویژه‌ای تدارک دیده است. ابتدا لواسانی و عراقی اشعاری می‌خوانند و بچه‌ها با صلوات و مبارک‌مبارک گفتن و کف زدن همراهی‌اش می‌کنند. سپس برای برادر غلامی، که با پارازیت‌هایش برنامه را به‌هم زده، یک جشن پتوی مفصل گرفته انتقامی جانانه از او می‌گیرند و به این صورت که پتو را بر سرش می‌کشند و کتک جانانه‌ای می‌زنند و حالش را جا می‌آورند. به طوری که نمی‌فهمد زننده کیست و تماشاکننده کدام؟! چون شریک جرم زیاد است خورنده کتک از شناسایی ضاربان عاجز می‌ماند.
غلامی ابتدا بچهٔ مظلوم و سربه‌زیری به نظر می‌آمد؛ اما حالا اعجوبه‌ای است بی‌همتا. چه‌ها که نمی‌کند! بچه‌ها را به ستوه آورده و کلافه کرده است. با زنگوله‌ای که همراه آورده و صداهایی که از خود درمی‌آورد، جنگ روانی به راه انداخته و اعصاب بچه‌ها را خط‌خطی می‌کند. گاهی شیپورچی می‌شود و گاهی با هیکل درشتش مثل عقاب بر سر بچه‌ها ظاهر می‌شود و مشت‌مالی جانانه‌ای به آن‌ها می‌دهد. به خاطر همین مردم‌آزاری‌هاست که اغلب قرعهٔ جشن پتو به نام وی می‌افتد. برای خنداندن بچه‌ها حتی جملهٔ امام را هم وارونه می‌کند!
بر دیوار نوشته شده:
«جنگ شلیک گلوله نیست، احساس مسئولیت است.»
و او می‌خواند:
«جنگ احساس گلوله نیست، شلیک مسئولیت است.»
دریافت نسخه چاپی و الکترونیک: http://yon.ir/nQyHD
صفحه ۱۷۰کتاب جشن حنابندان
نوشتهٔ محمد حسین قدمی
تعداد صفحات: ۴١۵صفحه
قیمت: ٣٢ هزار تومان .

www.sooremehr.ir