تو را باران صدا کردم

“تو را باران صدا کردم”

برخی عناوین فهرست این کتاب:

نردبان نبود، دنیا عقب کشید، نمی دانم هنوز، باید صدایت می زدم، با چه رویی به تماشای خودم برگردم،چیزی نمانده است، یک نفر رسید، بی دعوت، تکلیف ما دیوانه ها، دستهایم را بگیر، عطر حضور تو، و رباعیهای مقصر، خیالی تر، کوچه های سوخته، درون جعبه چرا، حسین را فهمید…

مختصری از اشعار کتاب:

تو که با چشمهایت چشمهایم را صدا کردی

تو را باران صدا کردم،

چرا توفان به پا کردی؟!

دلم افتاد دنبالت، رسیدم تا در خانه

تو در را بستی و در من، دری از بغض وا کردی.

مرا از پنجره دیدی که غرق دیدنت بودم

نگاهم تارتر می‌شد، چرا بر شیشه «ها» کردی؟!

تو را باران صدا کردم، چرا بر من نباریدی؟!

تو را توفان صدا کردم، تو آیا اعتنا کردی؟!

بیا و آخرین شبهای عمرم را نگاهی کن

تو که هر شب برای رفتنم از دل، دعا کردی.

دعا کن آسمان، امشب نبیند گریه‌هایم را

که می‌ترسم بفهمد با زمینیها چه‌ها کردی.

دل من کودکی بود و نگاهت مثل یک مادر

چرا در کوچه‌های شهر، دستش را رها کردی؟!