دکتر غلامعلی حدّاد عادل

“دکتر غلامعلی حدّاد عادل”

متولد: ۱۳۲۴

تحصیلات:

دکتراى فلسفه از دانشگاه تهران

سوابق کاری:

• مشاور عالىمقام‏ معظم رهبرى از ۱۳۸۷ تاکنون
• نماینده مردم تهران در دوره هشتم مجلس شوراى اسلامى از ۱۳۸۷ تاکنون
• رئیس کمیسیون فرهنگى مجلس شورای اسلامی از ۱۳۸۷ تاکنون
• رئیس مجلس شوراى اسلامى در دوره هفتم مجلس از ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۷
• نماینده مردم تهران در دوره ششم تا هشتم مجلس شوراى اسلامى از ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۰
• رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسى از ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۴ و از ۱۳۸۷ تاکنون
• مدیرعامل بنیاد دائره ‏المعارف اسلامى (به ریاست عالیه مقام‏ معظم رهبرى) از ۱۳۷۴ تاکنون
• معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان پژوهش و برنامه ‏ریزى آموزشى وزارت
• آموزش و پرورش از ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۲
• مشاور وزیر آموزش و پرورش از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱
• عضو شوراى سرپرستى سازمان صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹
• معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامى از ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸
• رئیس کنگره بین ‏المللى فلسفه در سال ۱۳۸۹
• نماینده هیأت اجرایى جذب اعضاى هیأت علمى دانشگاه تهران از تاریخ ۴/۲/۱۳۸۹

سوابق آموزشى:

• دانشیار فلسفه در دانشکده ادبیات و علوم انسانى دانشگاه تهران، پایه ۲۷
• مدرس درس «کلام جدید» در حوزه علمیه قم از ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۳
• مربى و استادیار دانشگاه صنعتى شریف در مرکز تعلیمات عمومى (علوم انسانى) از ۱۳۵۱ تا ۱۳۶۴
• مربى فیزیک در دانشگاه شهید بهشتى (ملى سابق) از ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰
• مربى فیزیک در دانشگاه شیراز از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۷
• مؤسس دبیرستانهاى پسرانه فرهنگ (۱۳۷۱) و دخترانه فرهنگ (۱۳۷۲) مخصوص رشته ادبیات و علوم انسانى ویژه دانش ‏آموزان با استعداد

افتخارات کسب شده:

• جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی (کتاب تمهیدات – تألیف: امانوئل کانت)
• اخذ نشان درجه دوم تعلیم و تربیت کشور
• اخذ جایزه بهترین مقاله سال در علوم انسانی از جشنواره مطبوعات
• دریافت درجه دکترای افتخاری از دانشگاه اسلامی علیگر هند
• دریافت درجه دکترای افتخاری از دانشگاه دولتی باکو
• دریافت جایزه دانشمند برجسته جهان اسلام از موسسه فرهنگی هنری سازمان کنفرانس

عناوین آثار:

• “فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی”‌، ۱۳۵۹؛
• “آشنایی با جامعه‌شناسی آموزش و پرورش”‌، ۱۳۶۰ـ۱۳۷۰؛
• “نگاهی به بینش اجتماعی اسلام‌، در دانش اجتماعی‌”، ۱۳۶۲ـ۱۳۶۴؛
• “دانشنامۀ جهان اسلام‌”، ج ۲ تا ج ۶ (زیرنظر)، ۱۳۷۵ـ۱۳۸۰؛
• “حج‌، نماز بزرگ”‌، ۱۳۸۱٫
• و…