راز های عود در نوای پایانی- زندگینامه داستانی ابوالفرج اصفهانی

راز های عود در نوای پایانی- زندگینامه داستانی ابوالفرج اصفهانی

نویسنده: لیلا جعفری

اما آن شب، بعد از شعرخوانی ابوالفرج، ئیگر کسی چندان اشتیاقی برای شعرخوانی نداشت. عمده اشعاری که در این مجلس بعد از نماز قرائت می شد، عاشقانه و گهگاه هوس انگیر و شهوانی بود. اشعاری که ابوالفرج تنها با خواندن یک شعر در مدح امام علی, علیه السلام، توانسته بود حداقل یک شامگاه از قرائت آن ها در مسجدالنبی جلوگیری کند. علی بن حسین در دل از این کرده ی خود راضی بود. او دیگر میانسالی را به نیمه رسانده بود و در میان دانشمندان جهان عرب، از چنان جایگاهی برخوردار بود، که بیمی از کسی نداشته باشد.