شرفشاهی: سیاست‌زدگی مطبوعات ادبی را از دور خارج کرد/ سمنانی: خلیل عمرانی زندگی ما را با ادبیات گره زد.

یک منتقد ادبی در مراسم رونمایی از یادنامه مرحوم خلیل عمرانی گفت: متأسفانه به دلیل سیاست‌زدگی در حوزه مطبوعات بسیاری از نشریات اثرگذار از دور خارج شدند.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، آئین رونمایی کتاب فصل «پژمان» یادنامه مرحوم خلیل عمرانی در این خبرگزاری برگزار شد.
*هر فصل یک کتاب برای شاعران تاثیرگذار
منوچهر علیپور که یکی از اعضای شورای نویسندگان این کتاب فصل است،‌گفت: معرفی شاعران انقلاب از دغدغه‌های من بوده و پیش از این نیز کتابی درباره سلمان هراتی منتشر کردم. خلیل عمرانی یکی از کسانی بود که دست به پرورش شاعران می‌زد و در سال‌های دهه ۶۰ وارد این عرصه شد.
وی افزود: در نظر داریم در هر فصل برای شاعران تأثیرگذار یک کتاب منتشر کنیم به خصوص آنهایی که در جریان شعر جوان روزگار خود تأثیرگذار بودند. با توجه به دغدغه‌ای که در حوزه ادبیات انقلاب وجود دارد، در صورت قرار گرفتن جوانان در کنار پیشکسوتان می‌توان منتظر نتایج مطلوبی در این عرصه باشیم.
*متولیان فرهنگی تاثیر مطبوعات را نمی‌دانند
مصطفی محدثی‌خراسانی در این نشست گفت: در فضای مطبوعاتی کشور نشریه ادبی قابل اعتنایی نداریم، زمانی هم جریان مسلمان و هم جریان روشنفکری دارای نشریات قابل توجهی در حوزه ادبیات بودند، اما این روزها هر دو جریان فاقد نشریه جریان‌ساز هستند.
وی افزود: متولیان فرهنگی اصلاً نمی‌دانند مطبوعات چه تأثیری می‌تواند در ایجاد حرکت داشته باشد، با گسترش فضای مجازی نیاز به مطبوعات بیشتر به چشم می‌آید و از این رو انتشار نشریه‌ای مانند «پژمان» بیشتر به چشم خواهد آمد.
این شاعر و منتقد ادبی گفت:‌ این کتاب در اولین شماره خود با پرداختن به خلیل عمرانی نشان می‌دهد که خط و ربطش به کجا باز می‌گردد و ادامه راه را نشان داده است. خلیل عمرانی در ادامه راه بزرگان شعر فارسی حرکت کرده و شاگردان بسیاری به عرصه شعر تقدیم کرده و هر جا رفته شاگردانی از خود به جا گذاشته است و این رویه‌ای است که ما از بزرگان معاصر شعر فارسی سراغ داریم.
*سیاست‌زدگی مطبوعات ادبی را از دور خارج کرد
کامران شرفشاهی با اشاره به خلاء چنین نشریاتی در روزگار کنونی، گفت: متأسفانه به دلیل سیاست‌زدگی در حوزه مطبوعات بسیاری از نشریات اثرگذار از دور خارج شدند. سال ۷۴ سردبیر یک نشریه روشنفکری فرانسوی به ایران آمده بود که در آن سفر بازدیدی هم از تحریریه کیهان فرهنگی داشت. آن زمان او از میزان تیراژ کیهان فرهنگی سؤال کرد و ما گفتیم ۲۷ هزار نسخه در حالی که او گفت نشریه آنها ۳ هزار نسخه شمارگان دارد. او گفت برای ما تیراژ اهمیت ندارد بلکه اثرگذاری و مخاطب خاص مهم است.
وی افزود:‌ با توجه به این مسئله به نظرم می‌آید که پژمان هم از این سنخ نشریات است و مخاطب خاص را هدف گرفته است اما شایسته است گردانندگان این نشریه از فکر و تجربه پیشکسوتان در این عرصه استفاده کنند یا در این مسیر سعه صدر نشان دهند و نقد‌پذیر باشند.
این شاعر و منتقد ادبی گفت:‌ متأسفانه درگذشت بزرگان ما تبدیل به محلی برای سوء استفاده شده و نیاز است تا در این مسیر هوشمندانه رفتار شود. انتشار چنین نشریاتی می‌تواند به شفاف‌تر شدن فضا بینجامد در این عرصه خوب است یک روابط عمومی خوب باشد تا اثر بهتر معرفی شود.
*خلیل عمرانی زندگی ما را با ادبیات گره زد
سیدوحید سمنانی که از شاگردان مرحوم خلیل عمرانی بوده در این مراسم با اشاره به استادش گفت: من هنوز یک عکس خوب با استادم ندارم این در حالی است که هفته‌ای یکی دو روز با او بودیم و این به خاطر این است که همیشه فکر می‌کردیم وقت است.
وی افزود: من به عنوان کوچک‌ترین شاگرد خلیل عمرانی نتوانستم در حق او دینی که به گردنم بوده را عمل کنم، اگر تنفس در فضای ادبی داشته‌ایم به خاطر این بود که عمرانی زندگی ما را با ادبیات گره زده است. باید یادآور شد که صفحات اجتماعی هر قدر هم بازدید داشته باشند اما فراموش می‌شوند و پژوهشگران نمی‌توانند به آنها رجوع کنند اما نشریات و کتب به عنوان منبع مورد توجه پژوهشگران قرار می‌گیرد.
*«پژمان» محلی برای انتشار آثار خلیل عمرانی است
سیروس مرادی روئین‌تنی از شاگردان و عضو شورای نویسندگان کتاب «پژمان» در این مراسم گفت:‌ بعد از فوت مرحوم عمرانی به این نتیجه رسیدیم نباید حرکتی که او آغاز کرده متوقف شود از این رو با همفکری منوچهر علیپور به این نتیجه رسیدیم که کتاب فصلی با عنوان «پژمان» پایه‌گذاری کنیم تا به واسطه آن آثار مرحوم عمرانی و همچنین شاگردان او منتشر شود.
*بازگشت به شعر با کتاب «پژمان»
رضا غلامحسین‌نژاد که در شورای نویسندگان این کتاب فعالیت می‌کند، گفت: مرحوم عمرانی به شاگرد‌پروری و معلمی معروف هستند، ولی او خودش می‌گفت که این دغدغه به خاطر شعر است و امیدوارم این قبیل کتاب‌ها منجر به بازگشت به شعر شود.