به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، علی‌محمد مؤدب، داور سومین کنگره ادبیات آیینی خراسان شمالی، با اشاره به برگزاری سومین کنگره ادبیات آیینی در خراسان شمالی، اظهار داشت: شناخت شعر و شاعری فلسفه شعر است که می‌تواند پشتیبان شاعر در ادامه راه باشد.

وی با ارزیابی وضعیت کیفی آثار ارائه‌شده در سومین کنگره ادبیات آیینی افزود: سطح اشعار از نظر کیفی خوب بود؛ اما قطعاً در رقابت با شعر پیشروی امروز کشور نباید به این سطح بسنده کرد؛ چراکه ضروری است شاعران در اشعار خود از جهان‌بینی و خیال‌های شاعرانه بیشتر استفاده کنند.

مؤدب با اشاره به نقاط قوت و ضعف آثار ارائه‌شده در کنگره، اضافه کرد: آثار کنگره از لحاظ ادبی نقاط ضعفی داشت که می‌توان آن‌ها را در چند شاخه دسته‌بندی کرد؛ اما بارزترین نقطه ضعف آثار مربوط به حوزه زبان اشعار بود.

 وی ادامه داد: از دیگر مسائلی که سطح ادبی اغلب آثار را کاهش داده ضعف اندیشه و جهان‌بینی است؛ به همین دلیل لازم است شعرا در این زمینه و درزمینه آموزش و شناخت شعر بیشتر مطالعه کنند؛ زیرا اکنون در بخش آموزش و شناخت شعر آثار فراوانی وجود دارد و کتاب‌های زیادی منتشرشده که مطالعه آن‌ها به شعر آموزی شعرا کمک می‌کند.

مؤدب با ارائه راهکارهایی برای رفع این ضعف‌ها، خاطرنشان کرد: برای رفع اشکال و ضعف آثار لازم است شعرا بیش از گذشته ادبیات امروز را مطالعه کرده و در این راه هیچ‌وقت احساس استغنا و بی‌نیازی نکنند تا به جهان‌بینی و خیال شاعرانه دست یابند؛ زیرا شعر افزون بر مطالعه نیازمند کشف و شهود شاعرانه است.

وی با اشاره به موضوع فراخوان سومین کنگره ادبیات آیینی خراسان شمالی که مدح و مرثیه اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است، تصریح کرد: در هر نوع شعری کار کردن روی بعد شناخت بهترین راه‌حل برای رفع نقاط ضعف آن اثر است؛ چراکه اگر شاعر در موضوعی شناخت خوبی داشته باشد می‌تواند شعر خوبی بسراید.

مؤدب با بیان اینکه شناخت اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) هم مثل هر شناختی با دیدار میسر می‌شود، افزود: دیدار در متن روایت، دیدار در متون تاریخی، دیدار در متون ادبی و هنری و دیدار در متون آیینی از دیدارهای ممکن برای شاعر آیینی به شمار می‌روند که زمینه شناخت هر چه بیشتر اهل‌بیت (ع) و باورهای آیینی را فراهم می‌کند.

داور سومین کنگره ادبیات آیینی خراسان شمالی گفت: البته فراموش نکنید کسانی در این عرصه متمایز و یگانه می‌شوند که به شناخت متمایز و یگانه‌ای برسند و علت برجسته شدن برخی شاعران در تاریخ ادبیات آیینی نیز همین است.

انتهای پیام/