ما بر آن عهد که بودیم کماکان هستیم؛ درنگی کوتاه “در آفتاب مضامین” از انتشارات “انجمن قلم ایران”

در سفر نسبتا طولانی ام به یزد، فقط هفت کتاب ادبی،همسفرم شدند و بس. سه جلد از آن هفت تا، مجموعه سه جلدی شعرها و نثرهای شورمند و اصیل شاعر و پژوهشگر دقیقه یاب و روشن اندیش روزگار ما ، استاد مصطفی محدثی خراسانی است.
این سه جلد، با طرحی چشم نواز، به همت انجمن قلم ایران، منتشر و در دسترس دوستداران شعر و ادب اصیل و راستین قرار گرفته است. ابتکارهایی از این دست ، توسط انجمن قلم ایران، در این آشفته بازار، در خور آفرین ها و دست مریزادهای بسیاراست. واقعا گل صدبرگ کاشته اند و در این مبحث، سنگ تمام گذاشته اند.
با شعرهای شورانگیز استاد محدثی، از بیست سال پیش که در آغاز پیمودن جاده های شاعرانگی بودم آشناشدم. ابیات بسیاری از غزل ها و رباعی های استاد را از همان دوران در حافظه دارم.
بیش از یک دهه از نخستین دیدارم با این شاعر صمیمی و درد آشنا می گذرد.
در همان دیدار نخست، وی را انسانی یافتم به صمیمیت و نجابت و شفافیت شعرهایش. درآن ایام، مجله ی وزین “شعر” را منتشر می کرد .مجله ای روشنگر و کاربردی که شیفتگان فراوان داشت وچراغ راه بسیاری چون من در جاده های شعر و ادبیات امروز بود. استاد، آن مجله ی ارجمند را تا آخرین شماره هایش با پست برای من می فرستاد .دریغ و درد که مجله ی شعر نیز به لطف دوستان! تعطیل شد که شرح آن را “این زمان بگذار تا وقت دگر”.
باری، بهانه ی من برای نوشتن این یادداشت شتاب آمیز، اوقات زلالی ست که “در آفتاب مضامین” زیسته ام و خلوتم را از روشنی پرکرده است.
“در آفتاب مضامین”، پنجره ی غبار گرفته ی ذهن وضمیرم را به سمت افق های دوردست شعر و شهود گشود و با مضمون های خورشیدی پیوند زد.
چشمدیدهای تازه و دغدغه های بلند نویسنده که از جانی شیفته و ضمیری بیدار برخاسته است؛ در روح خواننده شوری بر می انگیزد و به درنگ و تامل وامی دارد.
هر فصل این کتاب، پنجره ای روشن را بر چشم انداز بدیع و دلنواز شعر معاصر می گشاید. قضاوت ها و نقد و نظرهایی که درباره ی پرچمداران شعر این روزگار و همچنین شاعران جوان و خلاق امروز، بسیار دقیق و متاملانه است‌.
دقت و ذوقمندی نویسنده در گزینش نام های کوتاه برای شاعر هر فصل کتاب، بسیار جالب و در خور توجه است‌.
“پیشوای سبک خراسانی جدید” ، “علمدار شعر آیینی امروز” ، “پهلوان معرفت” ، “مرشد جوان” ،القاب برازنده ای ست که به ترتیب برای زنده یاد اخوان ثالث، علی موسوی گرمارودی، بیژن ارژن، علی محمد مودب، برگزیده است و چقدر شاعرانه و جامع زاویه ی دید متفاوت استاد، درباره ی موضوعاتی چون شعر انقلاب، شعرپایداری، بیداری اسلامی و… محصول بیش از سه دهه تاملات و تجربه های شاعری زلال اندیش و معلمی دلسوز و مهربان است.
شاعر و معلمی به معنای حقیقی که دوستان و شاگردانش ،او را آیینه ی نظم و تعادل و خاکساری و مهربانی می شناسند.
شاعر دغدغه مند، استاد علی محمد مودب، چه توصیف زیبایی از منش و شخصیت محدثی عزیز ما دارد: “چه نام نیکی دارد استاد محدثی خراسانی، بی نیاز به هیچ حرف اضافه ای، مصطفی یعنی برگزیده و محدث یعنی کسی که سخن نیکان را روایت می کند.
سخن کوتاه. گرم نوشتن این یادداشت شتابناک بودم که احساس کردم دلم شعری می سراید. قصیده واره ای که “در آفتاب مضامین” این کتاب، شروع به شکفتن کرد.
چند بیت

این قصیدواره را به انگیزه ی شادباش انتشار این کتاب، به استاد محدثی نازنین که همواره شرمنده ی مهربانی هایش بوده و هستم، پیشکش می کنم:

می بینمت که چشم به پرچین نشسته ای
از صخره ای نیامده پایین، نشسته ای

منظومه ای ستاره ی پرپر به پشت ابر
چشمی به هفت خوشه ی پروین نشسته ای

هم پای ایل آمده ای سوی دهکده
یا با شکار کبک به خورجین نشسته ای

پیچیده شور نی لبکی در شیار کوه
محو کدام چشمه ی شیرین نشسته ای؟

گردی ست از تطاول تاتارها به دشت
دلواپس هجوم تموچین نشسته ای

دست دعای توست به هفت آسمان بلند
از هر پرنده گوش به آمین نشسته ای

می گویی:آی کبک فرو برده سر به برف!
فارغ ز ضرب پنجه ی شاهین نشسته ای!

صبح آمده ست و نافله ی غنچه ها بلند
آشفته از تهاجم گلچین نشسته ای

چشمت به سیر مزرعه ای زعفرانی است
حس می کنی که در “تلکابین” نشسته ای

صبح است و همنفس رقص واژه ها
صبح و “در آفتاب مضامین” نشسته ای

شعر آمده ست چون هیجان پرندگان
مست و قلم به دست، به تمکین نشسته ای

شکر خدا که پشت تمام غبارها
می بینمت که آینه آیین نشسته ای

محمد حسین انصاری نژاد