نویسنده کتاب “رویای نیمه شب” در گفتگوی تفصیلی با «نسیم آنلاین»: “رویای نیمه شب” بی آن که کتاب زرد باشد، برای عام و خاص حرف دارد.

گروه فرهنگی «نسیم آنلاین»؛زهرا جعفری- پدربزرگ از پشت قفسه ها بیرون آمد و به گوشواره ای زیبا و گران بها که من طراحی کرده بودم و ساخته بودم اشاره کرد. خوشحال شدم که آن را برای ریحانه انتخاب کرده بود؛ هر چند بعید می دیدم که مادرش زیربار قیمت آن برود.گوشواره را بیرون آوردم و به پدربزرگ دادم.
طراحی و ساخت این گوشواره، کار هاشم است. حرف ندارد!
مادر ریحانه گوشواره ها را گرفت و ورانداز کرد.
قشنگند، ولی ما چیزی ارزان قیمت می خواهیم.
کتاب “رویای نیمه شب” نوشته حجت الاسلام مظفر سالاری، کتابی که حکایت از دلدادگی جوانی پاک سیرت از اهل سنت به دختری شیعه مذهب دارد که در راه وصال با موانع و اتفاقاتی تلخ و شیرین مواجه است.
برای دانستن جزئیات این کتاب به سراغ نویسنده رفتیم تا برایمان از روزهای نوشتن کتاب بگوید.
مظفر سالاری نویسنده کتاب رویای نیمه شب در گفتگوی تفصیلی با «نسیم آنلاین» درباره چگونگی نوشتن این کتاب گفت: شخصی کتابی را به من داد که ۲۵۰ تشرف به محضر امام زمان(ع) را بازبانی ساده نوشته بود؛ این کتاب خلاصه ای بود از کتاب معروف و معتبر “عبقری الحسان”.
“رویای نیمه شب” کتاب امام زمانی است.
از من خواست این تشرفات را بخوانم و ده تشرف را تبدیل به یک مجموعه داستان، کنم؛ دوست داشتم کاری درباره امام زمان انجام دهم؛ کتاب را خواندم، خیلی جذاب بود. ده تشرف را انتخاب کردم.
اولین تشرف، تشرف ابوراجح حمامی بود؛ وقتی خواستم به آن سر و صورت داستانی بدهم و پیرنگی برایش در نظر بگیرم، طرحش در ذهنم رشد کرد و رشد کرد تا آن که احساس کردم از اندازه های یک داستان کوتاه فراتر رفته و مناسب رمان است.
به این ترتیب بود که شخصیت‌هایی به ماجرای اصلی افزوده شد و شکل ویژه ای برای روایتش در نظر گرفته شد و از یک صفحه سند، رمانی سیصد صفحه ای پدید آمد.
راوی را هاشم قرار دادم که جوانی سنی مذهب است؛ همیشه ما شیعیان از منظر خودمان به دیگران نگاه می کنیم و البته طبیعی است. در رمان اگر راوی از خودمان می بود کفه داستان به نفع ما سنگین می شد. با این تمهید، تعادل ایجاد شد و به جذابیت داستان افزوده شد.
برخی به این شخصیت اشکال گرفتند که از حیث سواد در حد ابوراجح نیست و در بحث‌های کلامی نمی تواند در مقابل او عرض اندام کند؛ جواب آن است که در این رمان نمی خواستم به مباحث کلامی بپردازم. فقط اشاره ای کردم که خوانندگان بدانند شیعه مذهبی اصیل و ریشه دار است و به جای تعصب های بی‌جا باید حرفش را شنید.
می‌خواستم برای نوجوانان بنویسم اما چاشنی عشق آمد و مخاطب جوانان شد
سالاری درباره مهم بودن مخاطب در زمان نوشتن داستان گفت: بنده قبل از نوشتن این رمان، نویسنده کودک و نوجوان هستم و ۲۵ سال برای این گروه کار مطبوعاتی با زمینه داستانی کرده ام.
تصمیم گرفتم این رمان را برای نوجوانان بنویسم؛ اما از آنجا که موضوع عشق مطرح بود، مخاطب را جوانان قرار دادم. در این رمان، مدیریت عشق و محدوده روابط دختر و پسر و خارج نشدن از حریم عفاف مطرح است.
اینها بیشتر مناسب جوانان است؛ البته بعد که کتاب چاپ شد دیدم نوجوانان هم به خوبی با آن رابطه برقرار می کنند و از آن لذت می برند؛ همان طور که بزرگسالان و سالخوردگان با آن ارتباط خوبی برقرار کردند.
سالاری درباره نگارش فیلم‌نامه ای این کتاب گفت: بنده با سینما و فیلمنامه آشنا هستم و زمان وزارت آقای میرسلیم فیلمنامه سینمایی نوشتم که الف گرفت.
یک سریال انیمیشن هم به نام “آخرین فرستاده” را نوشتم که به صورت سه بعدی ساخته شد؛ به نظرم اگر بخواهیم رمان جذابی بنویسیم باید اول آن را با ساختاری فیلمنامه ای طراحی کنیم و به بعد به شکل رمان بنویسیم.
فیلم‌نامه ای نوشتن کتاب از بار ادبیات آن کم نمی‌کند.
این همان است که می گویند :”نگو، نشان بده”. برخی می گویند اگر رمان را فیلمنامه ای بنویسیم از بار ادبیاتی آن کم می شود. من قبول ندارم. عده ای هم می گویند اگر رمان، دینی و یا اخلاق گرا باشد، از بار ادبی اش کاسته می شود. من این را هم قبول ندارم. شاعران بزرگ داستان پرداز ما داستان هایشان را دینی و اخلاقی روایت کرده اند و همین رمز ماندگاری شان شده است.
یکی از دلایلی که داستان های ما معمولا جذاب نیست آن است که آکسیون محور نیست و شبیه انشا و مقاله است. اگر رمان را فیلمنامه ای بنویسیم این مشکل تا حدی حل می شود.
وی درباره کتاب های دیگری که نوشته است گفت: من طلبه ام و زندگی و اندیشه ام دینی است. طبیعتا داستان هایی که می نویسم، رنگ و لعاب دینی دارد؛ یعنی خواننده را به خدا و معنویت توجه می دهد؛ البته معتقدم که رمان دینی پیش از هر چیز، اول باید داستان باشد. در غیر این صورت راه به جایی نمی برد و برای خواننده جذاب نخواهد بود.
دو رمان به نام های ” شب صورتی”و “دعبل و زلفا” زیر چاپ دارم که آن ها هم همین طورند؛ یعنی هم دینی و اخلاقی اند و هم برای جذاب بودن شان از چاشنی عشق استفاده کرده ام.
مسابقه کتاب و زندگی نقطه عطف در فرهنگ کشور است
این نویسنده با اشاره به مسابقه کتاب و زندگی گفت: این مسابقه یک نقطه عطف است در فرهنگ کشورمان؛ زیرا ثابت کرد اگر کتاب خوبی نوشته شود و خوب تبلیغ شود، مردم می خوانند و مطالعه را اگر جذاب و دلچسب باشد دوست دارند. کتاب بی نمک را هیچ کس دوست ندارد؛ همان طور که غذای بی نمک را کسی با اشتها نمی خورد.
مسابقه کتاب و زندگی ثابت کرد که کتاب خوب می تواند روی پای خودش بایستد و هزینه تبلیغاتش را بدهد؛ هزینه تیزر از محل فروش کتاب تامین شد. این اتفاق مبارکی بود که باید از آن حمایت کرد تا کتاب های خوب نوشته شود و با توزیع و تبلیغات مدرن در اختیار مردم قرار گیرد.
در این نوع از تبلیغات، سینما و تلویزیون به رمان کمک می کنند و مزد خود را با خلق کتاب های خوب می گیرند که متقابلا به سینما و تلویزیون برای اقتباس کمک می کنند.
اگر دیگران حرکت این بچه‌های بی‌ادعا در مسابقه کتاب و زندگی را رقم زده بودند؛ گوش فلک از رجزخوانی شان کر شده بود!
خوشحالم که بر و بچه های پر توان و بی ادعا که عاشق کشور و انقلاب اند این حرکت را کلید زدند. اگر دیگران به این موفقیت دست یافته بودند، گوش فلک را از رجزخوانی شان کر کرده بودند.
این ها که مسابقه را با ریسک پذیری بالا راه اندازی کردند، از اصیل ترین و ریشه دارترین خانواده های فرهنگی اند. امیدوارم کار نیک شان استمرار داشته باشد و کتاب به کتاب بهتر شود و بتوانند رکورد فروش یک میلیون نسخه را بزنند.
سالاری با بیان اینکه رویای نیمه شب را برای جوانان نوشتم گفت: این رمان برای جوانان نوشته شد و همان طور که گفتم چنان زبان نرم و شیوایی دارد که نوجوانان نیز آن را با رغبت می خوانند و ارتباط برقرار می کنند.
“رویای نیمه شب” بی آن که کتاب زرد باشد، برای عام و خاص حرف دارد
رویای نیمه شب بی آن که کتاب زرد باشد، دشوار، سخت خوان و سخت یاب نیست و برای عام و خاص، حرف هایی برای گفتن دارد.
وی درباره زمان نوشتن کتاب گفت: برای نوشتن این رمان به امام زمان(ع) متوسل شدم و یاری خواستم؛ شاید به این دلیل و یا به این علت که طراحی کاملی کرده بودم، برای نگارش آن با مشکل خاصی رو به رو نشدم.
بدون آن که مجبور شوم حذف و اضافه فراوانی داشته باشم، دست نویس اول را دو ماهه نوشتم و دو ماه صرف ویرایش آن کردم. از جمله داستان هایی بود که راحت و بی دردسر نوشته شد.
من با وسواس می نویسم و گاهی یک یا دو ماه را صرف یک داستان کوتاه می کنم. با این وصف مشخص می شود که نوشتن یک رمان در دو یا چهارماه چقدر برای من سرعت بالایی بوده است. این سرعت مطلوب در رمان های بعدی ام تکرار نشد.
وی درباره نقش مسابقات کتابخوانی در ترویج کتاب گفت: همان طور که گفتم مردم ما اگر به کتاب هایی دسترسی داشته باشند که به نیازهای عاطفی و زیبایی شناسی شان پاسخ درستی دهد، با مطالعه مشکلی ندارند و حتی حاضرند وقت بگذارند و رمانی را در یک نشست بخوانند.
برای رویای نیمه شب زیاد اتفاق افتاد که در یک یا دو نشست خوانده شد. این رمان بسیار جذاب است و به درستی برای مسابقه انتخاب شد. مسابقات کتابخوانی اگر کتاب خوبی را انتخاب کنند و با تبلیغات موثر در اختیار مخاطب قرار دهند، بی تردید در آشتی دادن مردم با مطالعه، نقش مهمی خواهند داشت.
رمان‌هایی که در این زمانه به نگارش در می‌آیند باید به اولویت‌های اساسی و حقیقی بپردازند.
وی درپایان درباره خالی بودن موضوعاتی مثل این کتاب در کتاب های حال حاضر گفت: رویای نیمه شب، رمانی امام زمانی ست. موضوع اصلی این است که وجود آن حضرت شبیه خورشید پشت ابر است و گرچه ظهور ندارند، حضور دارند و نقش پر رنگ و غیر محسوسی در هر زمانه ایفا می کنند.
موضوعات فرعی رمان فراوانند؛ مانند تقریب مذاهب و همبستگی، عشق عفیفانه، دسیسه های گروه های تکفیری و تندرو، دوستی و فداکاری و… به نظرم در زمانی که تحت هجوم شبیخون فرهنگی قرار داریم و استکبار جهانی، گروه های تندرو و احمق را سازماندهی کرده و به جان مسلمانان انداخته، چنین موضوع هایی از اولویت برخوردارند و حس امید و وحدت و پایداری را در مخاطب تقویت می کنند.
رمان هایی که در این زمانه خطیر به نگارش در می آیند باید به اولویت های اساسی و حقیقی بپردازند. موضوع رمان یک قسمت از رسالت نویسنده است و جذاب نوشتن آن، رسالتی دیگر که اهمیتش از اولی کمتر نیست.