پاسخ به بعضی از اتهامات به انجمن قلم به بهانه «روز قلم» و «جایزه قلم زرین»

جایزه قلم زرین که امسال هفدهمین دوره خود را پشت سر گذاشت، از پایدارترین و کم هزینه ترین جشنواره های ادبی بعد از انقلاب است که در چهارچوب گفتمان انقلاب اسلامی و تعهد به ارزش های نظام مقدس جمهوری اسلامی برگزار می شود. با توجه به اخبار و گزارشاتی که از جایزه قلم زرین در رسانه های عمومی و خبرگزاری ها در طول هفده سال گذشته منتشر شده است، به راحتی می توان نتیجه گرفت که این جایزه ادبی همواره مورد توجه مولفان و ناشران کشور بوده که این امر نشان دهنده دایره تاثیرگذاری آن در جامعه ادبی است.

علی رغم اتهام بعضی از منتقدان به انجمن قلم در خصوص تعصب و تعلق خاطر این انجمن به طیف خاصی از شاعران و نویسندگان، با مرور اسامی نامزدها و برگزیدگان جایزه قلم زرین در هفده دوره برگزاری، به روشنی می توان دریافت چنین اتهامی واقعیت ندارد و برگزیدگان این جشنواره بر اساس مولفه های علمی و ادبی از تمام طیف های ادبی انتخاب شده اند.
اتهام دیگری که از سوی طیف خاصی از منتقدان به جایزه قلم زرین وارد شده است، بی توجهی به جریان انقلابی نشر و نیروهای جوان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی است که برای اثبات بی پایه و اساس بودن چنین اتهامی کافی است نظری به اسامی نامزدها و برگزیدگان هفدهمین دوره از جایزه قلم زرین بیاندازیم. برگزیدگان این دوره از جایزه در شمار چهره های شاخص و نامدار ادبیات انقلاب اسلامی هستند. دیگر این که در کنار چهره های ماندگار شعر و ادبیات داستانی انقلاب، در بین برگزیدگان و تقدیر شدگان به اسامی مولفان و شاعران جوانی بر می خوریم که برای اولین بار برگزیده یک جایزه ادبی معتبر کشوری شده اند. چهره های مستعدی که جزء رویش های ادبیات انقلاب اسلامی هستند. پس اگر نام این اتفاق «جوان گرایی» نیست، پس چیست؟! مضاف بر این که تعدادی از داوران بخش های مختلف جشنواره نیز از بین جوانان انتخاب شده اند.
و اما این ادعا که بسیاری از اهالی قلم از نام گذاری روز ۱۴ تیر ماه به عنوان «روز قلم» آگاه نیستند، ادعایی غیرمنصفانه و دور از تقوای ادبی است. برگزاری مراسمی که از سوی نهادها و انجمن های فرهنگی در این روز به منظور تکریم و تجلیل از اهالی قلم برگزار می شود، با چنین ادعایی در تقابل است. بر فرض این که چنین ادعایی هم درست باشد، آیا مسئول این بی خبری و بی اطلاعی انجمن قلم ایران است یا نهادهای کلان فرهنگی کشور که به رسالت ذاتی خود در حوزه اطلاع رسانی به خوبی عمل نمی کنند؟ ما در تقویم رسمی کشور روزی با عنوان «روز بزرگداشت شعر و ادب پارسی»، و روزهای دیگری باعناوین بزرگداشت بزرگان قله های ادب پارسی همچون عطار و مولانا و حافظ و سعدی نیز داریم که به خاطر بی برنامگی نهادهای کلان فرهنگی در سکوت برگزار می شوند و آب هم از آب تکان نمی خورد! منتقدانی که در ادعای خود صادقند چرا در سایر موارد یقه مسئولین فرهنگی را نمی گیرند و آنان را بابت این تعلل و کوتاهی مواخذه نمی کنند؟!
جان کلام آن که انجمن قلم ایران از آغاز تاسیس تا کنون همواره مورد هجمه هنرمندان سکولار، دگراندیش و بعضی از مغرضین بوده است. ولی صلاح را بر این می داند که به جای نگارش جوابیه هایی از این دست، در آرامش راه خود را برود و با خویشتن داری و سعه صدر به رسالت ذاتی خود که خدمت به فرهنگ و ادبیات انقلاب است عمل کند. از همین رو ما همه انتقادها را به گوش جان می شنویم و اگر حرف حقی در آنها باشد، به جای پاسخگویی و مجادله بی نتیجه، فروتنانه به آن عمل می کنیم. چنان که خداوند در قرآن کریم می فرماید: «الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ.»

(روابط عمومی انجمن قلم ایران)