گودینی برگزیده جوایز ادبی در برنامه «شب روایت»: خواستم کتابم را به نماینده مجلس بدهم؛ گفتند وقت نداریم، برو ۶ صبح بیا!

گودینی برگزیده جوایز ادبی در برنامه «شب روایت»:خواستم کتابم را به نماینده مجلس بدهم؛ گفتند وقت نداریم، برو ۶ صبح بیا!

یک نویسنده گفت: می‌خواستم برخی از رمان‌هایم را به یکی از نماینده‌های مجلس بدهم بلکه بخواند؛ ولی مرا راه ندادند و گفتند می‌توانی ساعت شش صبح فلان روز که نماینده از فلان جا رد می‌شود، کتاب‌هایت را به او بدهی!

به گزارش خبرگزاری فارس، محمدعلی گودینی، رمان‌نویس مطرح و از چهره‌های ادبیات کارگری که به این بهانه در برنامه زنده تلویزیونی «شب روایت» حضور داشت، گفت: ادبیات کارگری در ایران شاید در حد نیم‌بندی باشد، چون به واقع بیمار است مثل صنعت ما و مثل کارگر ما که هیچ امنیتی ندارند.

نویسنده «تالار پذیرایی پایتخت» ادامه داد: ادبیات کارگری، حمایت می‌خواهد ولی مگر کسی کمکی می‌کند. این همه رمان‌های مرتبط با زندگی کارگران نوشته‌ام اما هیچ یکی از نهادهای کارگری از من پشتیبانی نکرده‌اند. در واقع مرا بایکوت کرده‌اند هرچند من برای دل خودم می‌نویسم چون خودم از انقلاب تا بعد انقلاب از شاگرد مغازه تا کارخانه و غیره کارگری کرده‌ام.

وی با اشاره به رمان‌های معروف خارجی در حیطه ادبیات کارگری، عنوان کرد: اگر کتاب‌های کارگری معروفی می‌بینیم، به سبب پشتیبانی دولت از آنهاست همانطور هم که تبدیل به فیلم و غیره هم شده‌اند. خود جلال آل احمد هرچند کتاب «از رنجی که می‌بریم» را نوشته اما به نظرم بومی نیست و رنگ و بوی ایرانی ندارد.

داستان‌نویس الان ما تجربه کارگری ندارد و توقعات آنان را نمی‌داند

گودینی در عین حال با اشاره به وضعیت کارگران گفت: صد درصد از کارگران ما باسوادند و حتی همه می‌دانیم که برخی مدارک دانشگاهی هم دارند اما حمایت که نمی‌شوند؛ هیچ، لااقل ای کاش باسوادهای آنان را تشویق به نوشتن کنند.

نویسنده رمان «زنی با کفش‌های مردانه» ادامه داد: مسأله کارگر را باید خود کارگر بنویسد چون داستان‌نویس الان ما تجربه کارگری ندارد و توقعات این قشر را نمی‌داند؛ همینطور هم که در این چندهه قصه خوبی در این باره نداشته‌ایم.

وی با تأکید بر اینکه کسی از موقعیت باسوادی کارگران استفاده نمی‌کند، توضیح داد: این جماعت  اینقدر مشکل و دغدغه امنیت شغلی دارند که مجبورند سراغ مطالعه نروند. ماجرای کارگران هپکو و هفت تپه و … مثال این جریانات اعتراضی کارگری هستند که مدیران از آنها سوءاستفاده می‌کنند.

جایی برای لذت‌گویی از جامعه کارگری نگذاشته‎اند

این رمان‌نویس در برنامه «شب روایت» گفت: خصوصی‌سازی آفت جامعه کارگری ماست بویژه این موضوع دست کسانی می‌افتد که رانتخوارند و بی‌پول اما کارخانه‌ها را دست می‌گیرند و نهایتا هرچه می‌خواهند سر کارگر می‌آورند. مجبوریم در جامعه کارگری و ادبیات کارگری اینطور بنویسیم که فقط تلخی‌ها منعکس شود چون جایی برای لذت نمی‌گذارند.

گودینی در پایان ضمن خاطره‌ای عنوان داشت: یکبار می‌خواستم برخی از رمان‌هایم را به یکی از نماینده‌های مجلس بدهم بلکه بخواند؛ ولی مرا راه ندادند و گفتند می‌توانی ساعت شش صبح فلان روز که نماینده از فلان جا رد می‌شود، کتاب‌هایت را به او بدهی!

* بارسقیان: داوران جایزه جلال؛ دوماه کار می‌کنند و پول یک سال را می‌گیرند!

آراز بارسقیان، برگزیده جایزه کتاب سال در این برنامه زنده تلویزیونی گفت: داوری که پول یک سال را می‌گیرد اما فقط دوماه کار می‌کند، موجب بحران می‌شود. نهایتا اینها روی آثاری متمرکز می‌شوند که از ابتدا هم خودشان می‌خواهند به آنان جایزه بدهند. بقیه نیز در حد کاغذپاره می‌مانند.

بارسقیان، نویسنده رمان «یکشنبه» با اشاره به اسناد تأسیس این جایزه ادبی گفت: آنچه که شورای انقلاب فرهنگی درباره جایزه جلال می‌گوید با آخرین کتاب‌هایی که این جایزه را برده‌اند واقعا چه ارتباطی دارد؟ سند این جایزه مشخص است اما چرا به آن عمل نمی‌شود.

منتظرند فلان نویسنده سرش را بر زمین بگذارد

وی تصریح کرد: تنها جوایزی مثل مهرگان و شهید غنی‌پور هستند که گاه یکی دو سال برای برگزاری‌شان برنامه‌ریزی و فکر می‌کنند اما بقیه اینگونه نیستند. مخاطب دوست دارد کتابی که برگزیده شده را بخواند و به قولی کیف کند اما الان اینگونه نیست.

این مترجم ادبیات نمایشی اعتقاد داشت: عده‌ای منتظرند که بعضی از چهره‌های مطرح ادبیات و داستان‌نویسان فعلی، سرشان را بر زمین بگذارند که از اسم او استفاده کنند و صرفا نامش را بر جایزه‌ای بگذارند.

بارسقیان همچنین در واکنش به نوع داوری جوایز ادبی مثل جایزه جلال تأکید کرد: داوری که پول یک سال را می‌گیرد اما فقط دوماه کار می‌کند، موجب تولید بحران می‌شود. نهایتا هم داوران روی آثاری متمرکز می‌شوند که از ابتدا هم خودشان می‌خواهند به آنان جایزه بدهند. بقیه نیز در حد کاغذپاره می‌مانند.

یک جایزه به خانم روشنفکر و یکی به هم انقلابی

همچنین در این گفتگو مسعود دیانی، مجری «شب روایت» عنوان کرد: دولت فعلی درباره جایزه جلال هیچ موضعی نمی‌گیرد و اصلا نمی‌خواهد تکلیف مخاطب را با جایزه مشخص کند. وقتی سند موجود است دوباره همین دولت، محافظه‌کارانه از کنارش عبور می‌کند. وزیر فرهنگ ما دوست دارد که جایزه را اینطور تقسیم کند که یکی به خانم روشنفکر و یکی هم به چهره انقلابی برسد.

وی ادامه داد: جوایز ادبی در کشورمان داریم که نمی‌خواهد متر و سلیقه‌شان را اعلام کنند. همینطور هم که معلوم نیست نامی که بر جوایز ادبی گذاشته می‌شود، فقط برای قدردانی از اوست یا نکته دیگر.

جایزه ادبی جلال، نویسنده را تمام می‌کند

دیانی همچنین تأکید داشت: چطور می‌شود کتابی هم در جایزه جلال و هم احمدمحمود و گلشیری با ذهنیات مختلف، جایزه بگیرد؟ فکر می‌کنم اگر جایزه رضا رهگذر هم بگذارند دوباره به آن جایزه می‌دهند. وقتی جوایز ما بی‌برنامه هستند همین اتفاق خواهد افتاد. تنها جایزه‌ای که پشت انتخابش می‌ایستد به نظرم مهرگان است حتی جایزه جلال نیز نویسنده‌اش را تمام می‌کند.

انتهای پیام/