‌کتاب “زن آقا” در کتابخانه مرکزی شهرقدس نقد و بررسی شد

نشست نقد و بررسی کتاب «زن آقا »با حضور زهرا کاردانی، نویسنده، مرضیه تجار، منتقد و سیده فهیمه اطهری، رییس اداره کتابخانه‌های عمومی و جمعی از علاقه‌مندان به کتاب کتاب در کتابخانه مرکزی شهرستان قدس برگزار شد.

درباره کتاب
کتاب «زن آقا » سفرنامه همسر یک روحانی است که در ماه مبارک رمضان برای امر تبلیغات به همراه خانواده به جنوب ایران سفر می کند و همسر این روحانی نیز به امر تبلیغ می پردازند و در کنار آن شروع به نوشتن سفرنامه ۳۰ روزه می کنند.

مردمان این روستا با چند هزار جمعیت و کلی امکانات ولی به شدت اهل خرافات و جادو بودند. به محض ورود به این روستا متوجه شدیم که چه میزان خرافات در این روستا پر رنگ است. دختران و زنان در این روستا خیلی به رمالی به نام «کل مراد» مراجعه می‌کردند و دعاهای مختلفی از او خریداری می‌کردند. عمده اتفاقات و اختلاف نظرهایی که با مردم روستا داشتیم سر همین اعتقاد به خرافات آنها بود.

درباره نویسنده

زهرا کاردانی، نویسنده کتاب بیان داشت: از سال ۹۱ تا ۹۶ در کنار اساتید بزرگوار با علاقه ای که داشتم ‌به امر نویسندگی پرداختم. خاطره نویسی اولین ابزار یک نویسنده برای نوشتن است. در سال ۹۴ فرصت سفر به یکی از روستاهای استان فارس فراهم شد و براثر اتفاقات مختلف درآن روستا شرایط را برای نوشتن خاطرات مغتنم شمردم. اما بعد از چند روز احساس کردم که درام کار بالاست. همزمان نوشته های خود را در صفحات اجتماعی می گذاشتم که با واکنش خوب دوستان مواجه شدم و بعد از سفر نوشته‌های خود را به جشنواره سفر ارسال کردم. در آنجا جز منتخببن جشنواره برگزید شدم و انگیزه ای شد تا کتاب را به چاپ برسانم.

نقد کتاب

راضیه تجار، منتقد کتاب زن آقا گفت: نویسنده با عناصر داستان آشنایی داشته و توانسته از آن ابزار به خوبی استفاده کند. کتاب فقط یک روایت صرف نیست بلکه تصویر پردازی و ذوق و سلیقه و آرایه های ادبی زیبا در آن به کار رفته است.
وی ادامه داد: کتاب «زن آقا » به لحاظ سلیس و روان بودن به چاپ نهم رسیده است. خواننده وقتی کتاب را می خواند احساس همزاد پنداری با شخصیت‌های داستان برقرار می کند. نویسنده کتاب با صبر و شکیبایی توانسته مهربانی و صداقت مردم آن منطقه را به تصویر بکشد گر چه در جاهایی از خرافاتی که مردم آن منطقه با آن روبرو هستند را نیز بیان کرده اما با شکیبایی توانسته خصوصیات مثبت مردم آن منطقه را به قلم تصویر در آورد و دید انتقادی خوبی هم در داستان داشته ولی به لحاظ اینکه این سفرنامه را بیشتر قشر جوان و نوجوان مطالعه میکنند بهتر بود که توضیحاتی در باره بعضی از کلمات در پاورقی یا پرانتز ارائه می کرد گرچه در جاهایی به آن اشاره کرده است.
تجار افرود: یکی دیگر از نکات مثبت داستان پایان باز آن بود ولی وقتی که خواننده های متعدد که کتاب را مطالعه می کنند تا حدودی آنچه که برای پایان سفرنامه ترسیم می کنند نزدیک به هم است. در قسمت پایانی کتاب ما احساس تکدر خاطر نویسنده را از مردمان آن منطقه داریم.

نویسنده در این مورد گفت : اصطکاکی بین ما نبوده و در اکثر مناطق این یک امر طبیعی است که مردم بعد از ماه مبارک رمضان حضور پر شور در مساجد را ندارند و ما بعد از آن دو سفر دیگر به این منطقه داشته ایم.
منتقد داستان بیان داشت: راوی این سفرنامه با جامعه محدودی از آن منطقه ارتباط داشته و به دلیل اینکه سفر در ماه رمضان اتفاق افتاده است نتوانسته آداب و رسوم و جشنهای آن منطقه را به تصویر آورد و از طرفی ارتباط محدودی با چند خانواده و مسجد که در کنار منزلشان و پایگاه اصلی فعالیت آنهاست، بوده است.
منتقد کتاب در ادامه گفت: در این سفرنامه نویسنده جملات زیبایی همچون “روی پلکهای ساعت خواب نشسته”، اصطلاح “زن دست و پا شکسته”، “دست در میان دو قرص نان”، “دستها را در سر پل صراط نشان دهد” و “دستهای آبرو دار”، به کار برده که قابل تحسین است. نویسنده کتاب به تکنولوژی روز آشنایی خوبی دارد و اشاره می کند که تکنولوژی تا دور دستها توانسته خود را در میان مردم جای دهد و در کنار آن راوی داستان که خود نویسنده است، محور و شخصیت سفرنامه را حول مادر قرار داده و به خوبی توانسته مهارت زندگی را با صبر و شکیبایی در آنجا نشان دهد.
تجار تصریح کرد: راوی داستان در سفرنامه خود به دلیل حجب و حیا تصویری از خانواده و خود ارائه نکرده است و حتی ما در میانه داستان متوجه می شویم که او فرزند پسر دو ساله دارد.