باغتاج – محمد حسین انصاری نژاد

“باغتاج”

گزیده مجموعه آثار محمدحسین انصاری نژاد که توسط انجمن قلم ایران در چهار جلد منتشر گردیده است.

–باغتاج، گزیده قصاید از سال ۱۳۸۵تا ۱۳۹۹میباشد که ۱۰۹ قصیده را در بر می‌گیرد.

این کتاب با قصیده پرنده شروع می‌شود:
پر زد از قفس پرنده اسیر
مقصدش کجاست؟ تک درخت پیر

مرد ماند و یک اتاق سوت و کور
خانه ماند و یک سکوت سر به زیر

خانه خالی از پرنده، سرد سرد
مرد را دل از اتاق، سیر سیر

نزدیکی به طبیعت صمیمی زبان، عینی گرایی، جزیی نگری، بیان وصفی – روایی و استفاده از اِلمان های بومی و اقلیمی (عشق به طبیعت) از مولفه های محوری قصیده های انصاری نژاد است که لهجه قصیده های او را به لهجه نیمایی و فضای شعر امروز بسیار نزدیک کرده و باعث شده است که قصیده های او از ساختاری مدرن و معاصر برخوردارشوند.
قصیده سرایی در زمانه ما حُکم راه رفتن بر روی طناب را دارد. به همین خاطر شاعر هوشمند باید در این مسیر صعب و پر خطر خیلی خیلی مواظب باشد که در پرتگاه هایی چون «تکرار» و «تقلید» سقوط نکند و آن گاه که قصد «قصیده» می کند، شعری از جنس زمان بگوید. الحمدالله از جبین قصیده هایی که در مجموعه «باغتاج» فراهم آمده، پیداست که شاعر این دقیقه را دریافته و از این هوشیاری شاعرانه بهره مند بوده است،
با آرزوی زایندگی و بالندگی هر چه بیشتر برای این شاعر نجیب و صمیمی، حُسن ختام این نوشتار را به زمزمه ابیاتی چند از قصیده زیبای قطار اختصاص می دهم:

قطار وقت سحر خسته از کویر گذشت
از ایستگاه عطشناک آن مسیر گذشت
در التهاب ترن ، های و هوی واگن ها
چه بر پرنده ی تنهای گرمسیر گذاشت
پگاه بود و نگاه مسافر آهسته
به شیشه های مه آلود ناگزیر گذشت
پگاه بود و مسافر به کوپه ی سی و یک
نگاه کرد به ابری که سربزیر گذشت
پگاه بود و قطاری که بی درنگ به دشت
از آن مناظر رنگین دلپذیر گذشت…

(رضا اسمعیلی)

***

چاپ نخست کتاب « باغتاج » نوشته محمدحسین انصاری نژاد در ۳۸۳ صفحه قطع رقعی در شمارگان ۳۰۰ نسخه از سوی انتشارات انجمن قلم ایرانیان امروز، منتشر شده است.